رابطه بین مهارت‌های ارتباطی مدیران، با رضایت شغلی کارکنان مطالعه موردی(کارکنان ریاست احصائیه ولایت بلخ)

دوره 3، شماره 9، زمستان 1400، صفحات 237 - 223

نویسندگان : میر محمد فاروق «حیدری» * و محمد شعیب جهش

چکیده :
مهارت‌های ارتباطی مدیران مجموعه‌ای از رفتارهایی است که کیفیت ارتباط مدیر با کارکنان را مشخص می‌کند، و ارتقاء آن می‌تواند زمینه رضایت وظیفوی را فراهم کند. در این راستا تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه بین مهارت‌های ارتباطی مدیران با رضایت وظیفوی کارکنان ریاست احصائیه ولایت بلخ طی سال 1398 تدوین شده است. روش تحقیق تحلیلی- توصیفی از نوع همبستگی بوده، داده‍‌ها به روش مطالعات کتابخانه‌ای و پرسشنامه‌ای جمع‌آوری شده است. برای تجزیه وتحلیل در بخش توصیفی از فریکونسی، فیصدی، فیصدی تراکمی مورد استفاده قرار گرفته، و در بخش استنباطی از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده گردیده است. جامعه آماری تحقیق را تمام کارکنان ریاست احصائیه ولایت بلخ (که مجموعاً 12 تن می‌باشد) تشکیل می‌دهد. نتایج آزمون کلموگروف اسمیرنوف نشان داد که داده‌های جمع‌آوری شده دارای توزیع نورمال است. مقدار الفای پرسشنامه رضایت شغلی برابر است با (0.72) و از پرسشنامه مهارتهای ارتباطی مدیران برابر است با(0.79) که در سطح قابل قبول قرار دارد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین رضایت شغلی و مهارتهای ارتباطی مدیران رابطه مثبت و معنی‌دار وجود داشته، همچنان بین رضایت شغلی با محیط و سوالات کُلی یک رابطه معنی‌دار و با سایر متغیرها رابطه معنی‌دار ندارد.

کلمات کلیدی :
مهارت‌های ارتباطی، رضایت شغلی، مهارت‌های کلامی و مهارت‌های غیر کلامی.